Između politike i estrade nema više nikakve razlike! Sve su se vrijednosti relativizirale, do humora. Ili kao što dobro primjećuje G. Lipovetsky, “humoristički kod podriva pretenziju na smisao i ukida sadržaje”. Ideološkom transmisijom radi se humoristička desupstancijalizacija. Jer, kako drukčije shvatiti naše političare koji jedini smisao politike svode na golemi apetit? Jedem sve što mi dođe pod ruku, pa onda i nije čudo što pričam gluposti (op. Z.K.). Tu je i ukidanje referencijalnog polja (to što te apetitlije izgovore nema nikakvav odnos spram realiteta (op. Z.K.). Glorifikacija smisla zamijenjena je ludičkim podcjenjivanjem (svi koji ne misle kao novokomponirani genijalci su “neshvaćeni idioti” (op. Z.K.). I onda se uopće ne trebamo čuditi što živimo u “vremenu praznine”, koje ispunjavaju beznačajni likovi. Kao što upozoravaju neki ozbiljni teoretičari, “uspon beznačajnosti” postaje zaštitnim znakom našeg vremena. A lako ih je prepoznati: budući da ništa ne znaju, svemu se čude i dive, oko njih uvijek se nepogrešivo nađu s(p)retni “ribari ljudskih duša”, koji vješto manipuliraju svemirskim neznanjem tih “beznačajnih likova”. Na račun poreznih obveznika!