Svemirski otpad ne predstavlja opasnost za ljude na Zemlji, ali je veoma opasan za svemirske letjelice . Taj problem se još ne može globalno riješiti, kaže nam Ante Radonić , voditelj planetarija u Tehničkom muzeju Zagreb.
Količina svemirskog otpada nevjerojatno se povećala posljednjih 60 godina. Oko Zemlje kruže milijuni sitnih krhotina koji se mogu sudariti s komunikacijskim satelitima ili letjelicama oko planeta .
POGLEDAJTE VIDEO:
-
Objekti veći od 10-ak centimetara
mogu se radarom kontrolirati pa ih svemirske letjelice mogu i izbjeći. NASA trenutno prati
20.000 takvih objekata
. Opasni su objekti manjih dimenzija koji putuju velikom brzinom, nalaze se na različitim visinama i kreću se različitim putanjama pa ih je
nemoguće kontrolirati
- kaže Radonić.
Evo nekoliko zanimljivosti o svemirskom smeću:
- 73 posto praćenih krhotina u orbiti nalazi se jako nisko - 1200 milja iznad površine našeg planeta.
- 500.000 komada poznatog svemirskog otpada trenutno kruži orbitom i predstavlja opasnost Međunarodnoj svemirskoj stanici (ISS)
- 2009. godine sudarili su se ruski i američki sateliti i ostavili s meće na visini od 900 km.
- Nakon eksperimenta kineske vojske 2007. i sudara ruskog i američkog satelita 2009., rasule su se desetine tisuća krupnijih dijelova satelita te milijuni sitnijih, odnosno zagadili su više od 60 posto orbite oko Zemlje.
- Preblizu: Satelitske letjelice letjelice udaljene su od svemirskog otpada oko 5 milja, a susreću se čak 1000 puta na dan.
- Svemirski otpad putuje zemljinom orbitom nevjerojatnom brzinom - oko osam kilometara u sekundi.
- Većina smeća nalazi se veoma blizu Zemljine površine što predstavlja veliku smrtonosnu opasnost astronautima i njihovim svemirskim letjelicama. Čak i sićušna točkica koja putuje velikom brzinom, da udari u Međunarodnu svemirsku postaju , može razbiti prozor.
- Američka mreža za nadzor u svemiru , Space Surveillance Network (SSN), redovno ispituje putanje ostataka kako bi otkrili moguće bliske sudare.
- Više od 21.000 komada veće je od loptice za tenis.
- Nekoliko milijuna sitnih krhotina manjih od jednog centimetra putuje orbitom . Takvi predmeti manjih dimenzija su najopasniji jer ih je nemoguće kontrolirati