Mi imamo iskustvo i trećeg i prvog svijeta, a to je veliko, nemjerljivo i užasno bogatstvo

Generacijske nesporazume unutar obitelji u aktualnom vremenu “dugog poraća” na ovim prostorima Damir Markovina je hrabro otvorio u svom dokumentarnom filmu “Čekaj me”. Taj srednjemetražni film, prikazan na nedavno održanom festivalu ZagrebDox uz odlične kritike, priča je unutarnje dinamike jedne obitelji na postjugoslavenskom tlu kao neminovne metafore raspada Jugoslavije i učinka tog traumatičnog procesa na živote njezinih stanovnika. Film prati vrijeme jednog vikenda u obiteljskoj posjeti baki u Beogradu. Majka, otac i sin Markovina sa strepnjom dolaze u beogradski stan bake Šefike čije životno vrijeme polako curi. Što je sve propušteno, što se može “nadoknaditi”? E, to pitanje ideje i poante filma je ona intimno-univerzalna kopča koja povezuje protagoniste obitelji Markovina i sve gledatelje filma. “Čekaj me” je nastao u produkciji zagrebačke Akademije dramskih umjetnosti, gdje  Damir Markovina upravo dovršava studij filmske režije, smjer dokumentaristike, u klasi Gorana Devića. Gotovo 20 godina je član Drame zagrebačkog HNK i glumac kojeg šira publika zna i po ulogama u TV serijama sapunicama. Ima ozbiljne planove s režijom dokumentarnog filma, naravno.